Omgeving
MERICI HOTEL in hartje Sittard is ideaal gelegen. Waar u ook naartoe wilt, lang hoeft u niet te reizen. Heeft u historisch Sittard verkend en wilt u shoppen? Dan zijn Maastricht, Roermond of Aken zeker een bezoekje waard.
Wilt u al wandelend of fietsend van de Nederlandse, Duitse of Belgische omgeving genieten? Gaat uw voorkeur uit naar een dag skiën in Snowworld Landgraaf of wilt u zich laten onderdompelen in de thermale baden van Thermae 2000 Valkenburg of Carolus Thermen in Aken? MERICI HOTEL wijst u de weg naar Bourgondisch ontspannen.
De geheime tuinen van Sittard
Maak een heerlijke stadswandeling door het eeuwenoude en knusse stadscentrum van Sittard. De geheime en onbekende stadstuinen van Sittard vertellen een prachtig verhaal. Ons hotel zelf ligt aan vijf van de in totaal 27 stadstuinen die Sittard rijk is. Een heerlijke manier om een ochtend of middag in Sittard door te brengen.
De tuinen grenzend aan Merici Hotel zijn: Ursulinentuin, Cour Solanus, Jardin d’Isabelle en de stadswal van Sittard.
Ursulinen tuin
De stadstuin is in 1993 gerealiseerd in de voormalige tuinen van het klooster en pensionaat van de Ursulinen. Basis is de tuin van de zusters Ursulinen, die zich in 1843 in het Huis op de Berg aan de Oude Markt vestigden en buiten de wal hun tuin hadden. De tuinen liggen in de voormalige schootsvelden van de stad. In de stadstuin bevindt zich, naast de nog aanwezige begraafplaats van de Ursulinen ook het monument voor de vermoorde joden uit Sittard en de regio. De tuin bestaat verder uit een stuk van de stadsgracht, enkele rozenperken, een perenlaantje en een speeltuintje. Sinds de restauratie van het ‘kloosterkwartier’ waaronder ook het voormalige klooster en pensionaat van de Ursulinen is de oude doorgang door de wal weer hersteld.
Cour Solanus
Aan het kerkpad, dat rechts langs de Paterskerk loopt, ligt een tuin naast een pand waar diverse kloostergemeenschappen een plek hebben gevonden. Dominicanen, Jezuïeten en Franciscanen, hebben er hun sporen nagelaten in de afgelopen honderden jaren. De tuin deed honderd jaar geleden dienst als speelplaats, vandaar de naam ‘cour’ en heet naar Franciscus Solanus, een heilige uit de Franciscaanse traditie.
Jardin d’Isabelle
Tegenover de Cour Solanus bevindt zich een tuin waaraan een ongelukkige liefdesgeschiedenis is verbonden. Charles Beltjens, zoon uit een geslacht van kooplieden, zag midden 19e eeuw voor zichzelf in de handel geen toekomst, maar volgde zijn dichterlijke hart. In de tuin van dokter de Borman vond hij zijn muze, diens dochter Isabelle. De dokter vond hem echter volstrekt ongeschikt en verbood de liefde. Charles ging naar Parijs, waar hij bekend werd, met Victor Hugo en Nobelprijswinnaar Sully Prud’homme optrok en zelfs als lid werd toegelaten van de gerenommeerde Académie Lamartine. Toen hij later terugkwam naar Sittard werd hij daar met name als zonderling beschouwd en ging voor de jeugd als ‘Rinaldo Rinaldini’ door het leven. Meteen na zijn dood werd hij, zoals zo vaak, wél als genie beschouwd en werd al snel geijverd voor een standbeeld. Dat kwam echter na honderd jaar pas en staat in de Jardin d’Isabelle. Het is getiteld ´Le Condor Captif´(de gevangen Condor) en beeldt zijn onmogelijke liefde uit…
Stadswal Sittard
De stadswal van Sittard is vele eeuwen oud. In de wal bevindt zich bijna zeker nog een groot deel van de oude stadsmuren die vermoedelijk kort voor of rond 1300 zijn gebouwd. De muren werden later ‘aangeaard’ om de kanonskogels in het zand te kunnen ‘smoren’. De wal is vaak ´bedicht´ en bezongen, door Thur Laudy bijvoorbeeld, Jo Erens en Toon Hermans.
De wal is van oudsher met linden beplant, de oudsten daarvan zijn ca 200 jaar oud. Ze dient al lange tijd als wandelpad, voor onder andere verliefde paartjes. Vanaf de wal is er regelmatig een mooi zicht op de oude schootsvelden met de eeuwenoude volkstuintjes. In de muren van de wal zijn bijzondere en soms zeldzame planten zichtbaar.
Maria park
In 1867 vond in Sittard een wonder plaats, toegeschreven aan Onze Lieve Vrouwe van het Heilig Hart, dat een pensionaire (leerling) van de Ursulinen het leven redde. Het gevolg was het ontstaan van een bedevaartplek en een explosie van devotie die in Nederland haar gelijke nooit heeft gehad. Tegen 1890 waren er meerdere miljoenen mensen lid van de aartsbroederschap die er bij hoorde. Tegenover de bedevaartkerk (die enige jaren ervoor Nederlands eerste basiliek was geworden) werd voor de grote toestroom aan bedevaartgangers een kruisgang met binnentuin (pandhof) gebouwd. In het Mariapark, zoals het werd genoemd, konden bedevaartgangers vieringen bijwonen. Door de grote ramen, die helemaal van glas in lood zijn gemaakt, was het feitelijk een grote tuin.